φαινολοσουλφονοφθαλεΐνη

η, Ν

1. (ιατρ.-φαρμ.-χημ.) χρωστική ουσία χρησιμοποιούμενη για τη χρωματομέτρηση τού πεχά

2. φρ. «δοκιμασία φαινολοσουλφονοφθαλεΐνης»

ιατρ. παλαιά μέθοδος διερεύνησης τής λειτουργίας τών νεφρών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. phenosulfonephtaleine].